ΣΚΟΤΕΙΝΗ – ΤΖΙΚΗΔΕΣ – ΧΡΥΣΟΛΕΟΝΤΙΣΣΑ
5,8 χλμ. / 2 ώρες 30 λεπτά (5 ώρες με την επιστροφή)
Βαθμός δυσκολίας: εύκολη / μέτρια διαδρομή
Τελευταία ενημέρωση:
Στην έναρξη του μονοπατιού 6 δεν υπάρχει το εισαγωγικό πανό και η πινακίδα έναρξης (έχουν κλαπεί).
Το μονοπάτι ξεκινάει στα αριστερά της Γέφυρας της Σκωτεινής.
Η διαδρομή, με κατεύθυνση ανατολική, αρχικά σε χωματόδρομο, ακολουθεί το ρέμα της Σκοτεινής («Ασωπός» στην αρχαιότητα), χώρο σημαντικό για το υδάτινο απόθεμα του νησιού, το οποίο πάντοτε υπέφερε από λειψυδρία. Το ρέμα εμπλουτίζει τον υδροφόρο ορίζοντα με φυσικά και τεχνητά αναχώματα, εκεί δε παλαιότερα λειτουργούσε και νερόμυλος. Το νερό έρχεται από μεγάλο οροπέδιο στο κέντρο της Αίγινας, δηλ. από την περιοχή του Αγ. Λεοντίου και του μοναστηριού της Χρυσολεόντισσας.
Περπατώντας δίπλα στο ρέμα, περνάμε από τη μεγάλη βελανιδιά και στη συνέχεια κάτω από τον οικισμό Φρεάτσι (ετυμολογία: φρέαρ=πηγάδι). Στην εύφορη αυτή περιοχή υπήρχε πηγή, αλώνι, πατητήρι κλπ., χαρακτηριστικά στοιχεία της αυτάρκειας των αγροτικών οικισμών παλαιότερων εποχών. Εδώ τελειώνει ο εύκολος χωματόδρομος και η διαδρομή συνεχίζει σε μονοπάτι.
Περνούμε στην απέναντι όχθη του ρέματος. Η περιοχή παρουσιάζει έντονη βλάστηση και μεγάλη βιοποικιλότητα με υψηλούς θάμνους και δένδρα, όπως αγριοαχλαδιές – γκορτσιές (Pyrus), άρκευθους (Juniperus), πρίνους (Quercus coccifera) και σχίνους (Pistacia lentiscus). Σε αυτά σκαρφαλώνουν αναρριχητικά φυτά όπως η αειθαλής κλιματσίδα (Clematis cirrhosa) και οι σμίλακες (Smilax aspera). Απολαμβάνουμε το άρωμα θαμνίσκων, όπως της άγριας λεβάντας (Lavandula stoechas), θυμάρι (Thymus capitatus), βοτάνι της Παναγιάς – στομαχοβότανο (Teucrium polium) και λαδανιές (Cistus). Mε λίγη τύχη, μπορούμε ακόμα να θαυμάσουμε άγριες ορχιδέες, άγριους υάκινθους και ίριδες. Η παρουσία μεγάλων αρπακτικών πουλιών (Αετοβαρβακίνες) μαρτυρεί την οικολογική ισορροπία της περιοχής.
Η διαδρομή συνεχίζει με κατεύθυνση νοτιοδυτική και εκπληκτική πανοραμική θέα προς το λιμάνι και το Σαρωνικό, περνά από τις παρυφές του οικισμού των Τζίκηδων, αρχικά σε χωματόδρομο – τσιμεντόδρομο και σύντομα γίνεται πάλι ανηφορικό μονοπάτι για να μας οδηγήσει πρώτα στο μεγάλο αλώνι διαμέτρου 20 μ. και στο μοναστήρι της Χρυσολεόντισσας.
Το μοναστήρι, για προστασία από τους πειρατές, είναι οχυρωμένο και περιλαμβάνει πύργο με πολεμίστρες (1601). Στο κέντρο της εσωτερικής αυλής υπάρχει η μεταγενέστερα κτισμένη εκκλησία (1808) με ξυλόγλυπτο τέμπλο και την ασημωμένη εικόνα της Παναγίας της Χρυσολεόντισσας.